Koszty utopione – według słownikowej definicji to kwota pieniędzy, które zostały poniesione, przepadły i których już nigdy się nie odzyska.
Mam taką refleksję, że termin ten sprawdzi się w każdym obszarze naszego życia, nie tylko w przełożeniu na pieniądze.
Każdego dnia ponosimy jakieś koszty, być może latami inwestujemy w karierę, która przepada z dnia na dzień, budujemy relację, która nagle się kończy, tworzymy przyjaźń, która się rozpada a może rozwijamy talent, który w obecnej sytuacji na rynku nie ma już racji bytu.
Cóż, zdarza się. Nie pierwszy i nie ostatni raz pewnie się zawiodłeś na sobie czy na otoczeniu. To co możesz teraz zrobić i czego się nauczyć to wypracować i zbudować w sobie nawyk zaczynania od zera.
Naucz się zaczynać od zera, bez rozpamiętywania przeszłości i żalu w stosunku do tego w co do tej pory zainwestowałeś. Po prostu odpuść, przeszłość to przeszłość. To co się stało już się nie odstanie i nie masz na to wpływu – już nic z tym nie zrobisz. To Twoja lekcja, która teraz tak naprawdę jest Twoim zasobem i to od Ciebie zależy co z nią dzisiaj zrobisz.
Skup się na teraźniejszości i na tym co przed Tobą.
A może jednak nadal tkwisz w tym co Ci nie służy tylko dlatego, że już tyyyyle zainwestowałeś: czasu, pieniędzy, energii..
Zapytaj siebie: „czy gdybym miał wiedzę, którą mam teraz to czy ponownie wszedłbym w tę sytuację, w której jestem dzisiaj?”
Szczerze odpowiedz sobie na to pytanie. Jeśli tak to ok, jeśli nie to też ok. Nie ma w tym nic złego, że tak się stało, że decyzja, która została podjęta na początku wydawała się słuszna a z czasem okazała się nietrafiona. Nikt nie jest doskonały, każdy popełnia błędy, nie musisz się tego wstydzić.
Pytanie tylko jak długo zamierzasz tkwić w sytuacji, o której wiesz, że nie jest dla Ciebie już dobra lub chcesz rozpamiętywać to co już nie wróci? I drugie pytanie: ile czasu będziesz siebie tak jeszcze oszukiwać, ile czasu musisz zmarnować zanim powiesz w końcu dość i przejdziesz do działania?
Naucz się zaczynać na nowo, od zera – bez pretensji i żalu.
Czasem warto odpuścić.
Odpuszczając stare – robisz miejsce na nowe.
Trzymam za Ciebie kciuki,
Dorota
